maandag, oktober 31, 2005

'De winter is begonnen!'


31-10 en vanochtend is de laatste vlucht vertrokken, met de laatste toeristen.
Her en der zie je nog een verdwaalde toerist lopen, meestal in een korte bloemetjesshort en dito T-shirt, terwijl de Grieken hun winterjassen maar vast aangetrokken hebben.
Zodra de temperatuur hier richting de 20 zakt hoor je de Grieken steevast roepen:
‘De winter is begonnen!’.
Aangezien alle winterkleding een maand of 7 in de kledingkasten heeft gelegen is de overheersende geur in Chania momenteel die van mottenballen.

28-10 was een nationale feestdag in Griekenland.
In alle steden komen dan duizenden schoolkinderen (van peuters tot tieners) in korte rokjes en lippenstift langs in een parade.
Op deze paradijslijke dag voor pedofielen herdenken de Grieken niet de bevrijding van de Duitsers, maar het begín van de 2de wereldoorlog! (blijven apart en tegendraads die Grieken)
28 oktober staat hier ook wel bekend als ‘Nee’-dag.
Wat de Grieken vieren is het feit dat Griekenland unaniem ‘Nee’ riep toen Mussolini overgave eiste.
En daarmee begon dus officieel de oorlog.
Hitler had zich nog enigszins verkeken op de strijd die zou volgen, zijn woorden waren:
‘Kreta…dat hebben we in een halve middag’.
Dat heeft heel wat langer geduurd en tijdens de gehele bezetting door bleven de Grieken zich actief verzetten.

Vervolgens ben ik begonnen met het verhuizen van mijn kostbaarste bezit….mijn boeken.
Al mijn boeken, inclusief boekenkasten staan nu tot ook haar grote vreugde bij vriendin I..
Ze vertelde me dat ze de volgende dag helemaal verlekkerd voor de kasten stond en dacht: ‘mijn eigen bibliotheek!’.
Ik had met mijn schatting van 700 boeken overigens schromelijk overdreven, het zijn er in totaal 485.
Gelukkig staat er in Nederland op mijn oude kamer nog een dergelijke kast op mij te wachten.

Afijn, nu mijn pareltjes veilig gestald staan, ver van vocht en viezigheid, moet ik de komende dagen de rest van mijn spullen gaan inpakken.

Vanochtend heb ik mij vrijwillig begeven in de Griekse hel: de uitkeringsinstanties.
Raadzaam is het om een valium te slikken voor het betreden van een dergelijke instantie hier.
Gewapend met een boek (uiteraard) van Tolstoj (ik ben eindelijk in Anna Karenina begonnen) heb ik ruim 2,5 uur in de rij gestaan bij de IKA (verzekeringen). Maar dat is niet het ergste, in Nederland word je ook wel eens geconfronteerd met wachtruimtes, maar daar is dan in ieder geval een ruimte. Hier sta je dicht op elkaar in de rij (en proberen om voor te dringen is de norm-zelfs met een nummertjes systeem- ) tussen schreeuwende vrouwen met dikke snorren, mensen die in snikken uitbarsten en chagrijnige vrouwen achter het loket (waarvan één ook met snor).
Toen ik om 11.30 binnenkwam trok ik nummer. 248.
Nr. 160 was net aan de beurt.
Om kwart voor twee werd er geroepen: ‘om twee uur gaan we dicht, iedereen die dan nog niet aan de beurt is geweest moet morgen maar terugkomen!’
(waarna er een gekrijs van jewelste rondom mij uitbrak van mensen die met nummertje 290 in de hand zaten).
Ik vermaande mijzelf tot kalmte, dacht: ‘mij krijgen jullie niet gekker’ en concentreerde mij op mijn boek.
Ik had geluk. Om 13.59 kwam mijn nummertje in beeld.

Donderdagochtend moet ik mijn telefoon- en internet afsluiten en zal het ook een weekje stil worden op mijn Blog. Daarna zal ik tijdelijk vertoeven in een periode van tijdsoverschot en kan iedereen weer Blog stukjes van mij verwachten. Over ruim een week begint mijn hunt naar boeken weer….. En ik weet ook al waar ik kan beginnen! Mijn vader vertelde me gisteren dat 1 van mijn favoriete 2de handboekzaken begint met een totale leegverkoop en alles voor de helft van de prijs wordt weggedaan. De leegverkoop duurt tot december. In de eerste instantie brak er paniek bij mij uit:
‘O god nee toch! Toch niet nu?? Waarom niet over een week? Dan zijn vast alle toppers al weg!’, maar mijn bron heeft mij verzekerd dat het leeg en stil in de winkel was (de boekhandel ligt een beetje ‘verstopt’ en hanteert rare, beperkte, openingstijden). Jullie begrijpen hopelijk echter wel dat ik niet van plan ben de identiteit van deze boekhandel uit de doeken te doen. Dat horen jullie pas de dag nadat ik er heb ingeslagen.

Met het verhuizen van alle boeken naar I. heb ik ze gelijk ook allemaal maar in mijn computer geregistreerd. En daarvan presenteer ik een lijstje:

‘de boeken uit D.’s kast die nu bij I. staat die D. bekoorden’:
1) Centaur in de Tuin – Moacyr Scliar - onbeschrijfelijk mooi, helaas het enige boek van Scliar in het Nederlands vertaalt. Over een Centaur die zich in de naam der liefde tot mens wil laten ombouwen. Soort van Plastische chirurgie in een sprookje gegoten. Doet een beetje denken aan de stijl van Gabriel Garcia Marques.
2) De Truffelminnaar – Gustaf Sobin; Een leraar verliest zijn vrouw aan de dood. Hij ontdekt dat hij door het consumeren van een bepaalde truffel zo intens over zijn overleden vrouw droomt dat het voelt alsof ze er in de nachten weer is. Deze truffels worden zijn obsessie. Boek leest zelf als één mooie, poëtische droom.
3) Het parfum – Patrick SüskindZo gruwelijk, zo mooi, zo rauw. Dit boek is ongeëvenaard.
4) Zout op mijn huid – Benoite GroultEen onmogelijke liefde voor het leven tussen een intellectuele vrouw en een zeeman.
5) Madame Bovary – Gustave Flaubert - Madame Bovary en Eline Vere dicht bij elkaar geplaatst, waar ze horen, kunnen ze elkaar in ieder geval gezelschap houden. Beide vrouwen met teveel passies, teveel dromen en te weinig realisme. Geeft weer hoezeer de mens verlangt naar liefde en hoe ver hij daarvoor bereid is te gaan. En hoe vreselijk hij er meestal naast blijkt te zitten.
6) Eline Vere – Couperus
7) Verhaal van een schipbreukeling & 100 jaar eenzaamheid– Gabriel Garcia Marquesde schipbreukeling is geweldig, heb je in een middag uit. Het verhaal: een boot vergaat en de enige overlevende drijft op een houten vlot enige weken op zee. Krijgt hallucinaties, vangt een duif en bijt zijn kop eraf, tracht zijn gymschoenen op te eten en moet continu haaien verjagen. Inmiddels is door zijn familie zijn begrafenis al gehouden. Dit verhaal is gebaseerd op een waargebeurd verhaal, Marques heeft deze man geïnterviewd en vervolgens dit boek geschreven. Overigens werd het merk gymschoenen na het vinden van de arme ziel zeer populair – hij had ze niet kapot kunnen bijten of rukken. Idem zijn horloge – dat deed het nog steeds.
8) Demian – Herman HesseDe strijd tussen goed en slecht. De kracht van liefde en kunst. De muur tussen kind en volwassen zijn. Mooi.
9) De woeste hoogte – BrönteVrouwen vallen uiteindelijk altijd voor de Bruut en niet voor de goedelijke sul. Waarheid als een Koe.
10) De Verborgen Geschiedenis – ‘Donna Tartt’Aantal studenten Oudgrieks gaan zich verder verdiepen in de mythologie en de Griekse tradities totdat dit compleet uit de hand loopt.
11) Millroy de Tovenaar – ‘Paul Theroux’Een aan lager wal geraakte goochelaar begint een Sekte gebaseerd op ‘voeding uit de bijbel’. Krijgt zijn eigen TV show en vele jonge volgers die hem aanbidden. Verteld uit het gezichtspunt van één van deze, een 13-jarig meisje. Fascinerend boek; Ben daarna nog een tijdje op zoek gegaan naar ‘recepten uit de bijbel’.
12) De voorlezer – Bernhard Schlink
13) 1984 – George Orwell – Big brother is watching you. Huiveringwekkend!
14) De hond in het lege huis – Anton Koolhaas Man, vrouw en hond op een vakantie-eiland. Vrouw gaat zwemmen en keert nooit meer terug naar het strand. Man vertrekt alleen terug naar huis en probeert zo goed als hij kan zijn leven weer op te pikken. Raakt er op een gegeven moment van overtuigt dat hij de hond in het vakantiehuis heeft opgesloten en vliegt terug naar het eiland. Probeert daar vrede te krijgen met het gebeurde.
15) De Sater – Paul ClaesClaes op zijn best. Heb de Kameleon ook gelezen, maar Claes is een ster in het beschrijven (en vertalen ) van Oudgriekse taferelen.

Al hou ik met heel mijn hart van praktisch elk boek dat ik bezit, bovenstaande boeken wisten mij in een ‘droomtoestand’ te brengen. Die heerlijke leeservaring van totaal een andere wereld te betrekken en daar te bestaan. Deze boeken hebben een eeuwig plekje in mijn hart.

6 opmerkingen:

Anoniem zei

Betekent dit dat je weer terugkomt naar Nederland? En ga je weer terug naar Griekenland? Heb je die boeken trouwens weggegeven of krijg je die volgend zomer weer terug.

485 boeken.. dat zijn er wel heel veel.

(sorry voor de reactie bij de vorige post, even niet goed opgelet)

Rick zei

Nu maak je me toch benieuwd naar dat boekwinkeltje. Zeker omdat ik weet dat je terug naar W. gaat. Is er een boekwinkeltje in de omgeving dat ik niet ken? Heeft er eentje rare openingstijden? Help, ik weet het niet... of toch... vanuit W. gekomen aan de rechterkant en centraal gelegen?

Bibliofilos zei

@Renes: Ik ga nu even 'vakantie' houden in Nederland; Wel een lange overigens: tot eind Maart waarschijnlijk. Hoop een temp baantje te vinden. Een boekhandel ergens die nog een kracht kan gebruiken? Iemand? Mijn boeken logeren alleen bij een vriendin omdat ik helaas mijn huisje uitmoet en al mijn spullen moet stallen.

@Rick: je moet een klein beetje ruimer denken dan W. Meer zeg ik er niet over. Zo rond 11 November maak ik de identiteit bekend.

boekengek zei

485 boeken in 1 keer ingevoerd in de computer? Of je bent een wondertypiste of het is hier "op z'n Grieks" gezegd...
Wat een bekend en vreselijk verhaal trouwens over de instanties in Gr. Sinds het boek van Patricia Storace (Ontmoetingen in Griekenland -- oorspr. Dinner with Persephone) ben ik bang dat mijn emigratie naar Kreta met oneindig veel ambtelijk gedoe gepaard zal gaan.
Welcome back straks, en kom maar eens solliciteren!

Anoniem zei

Ontegenzeggelijk het voordeel van in het buitenland vertoeven. Zo kun je de lezer extra laten genieten van rituelen en tradities aldaar. Hier gaat het voornamelijk over de herdenking van Theo van Gogh. Je slotzin is onwaarschijnlijk mooi: een plekje in je hart en dan voor eeuwig. Zelf ben ik retebenieuwd hoe boeken in je bewustzijn doorwerken, hoe ze naar je hart gaan en wat die verrijking precies betekent. Enfin, precies zul je dat toch nooit weten. Maar het idee dat je een soort van romance hebt met een boek, laat zelfs mij niet onberoerd...Een dialoog op niveau! Safran Foer (te lezen op mijn weblog) schreef dat hij graag met lezers communiceert. Boeken zijn af, en hoogwaardige gesprekspartners. In het dagelijks leven verloopt het veel moeizamer en onevenwichtiger. Desalniettemin: dat heeft ook z'n charme. Maar boeken heeft ieder mens nodig om het leven van alledag aan te kunnen. Althans, dat gaat voor mij meer en meer gelden. Dat dit niet geldt voor anderen, blijft een onbegrijpelijkheidje.

Daar zitten dan zeker videospelletjes in hun hart voor de eeuwigheid?

Jan Anton Brouwer zei

Hoi! Ik kwam via andere boekenlogs op die van jou. Top! En in de laatste log noem je enkele prachttitels! Kom je ook eens op mijn leeslog kijken? Hij is nog vers, maar ik ga er werk van maken! groetjes, Jan Anton http://boekendagboek.blogspot.com/