maandag, oktober 24, 2005

De beroemde schrijver Peter Dörfler

Vandaag in een hotel een vreemde vondst gedaan.
Kent U de schrijver Peter Dörfler? Nooit van gehoord? Echt niet?
Nou, ik ook niet.
Ik trof het boek “Nood in de Allgau” van Peter Dörfler aan en het was vooral de band die me aansprak. Toen ik het doorbladerde riep de receptioniste me toe dat ik het maar moest meenemen anders ging het de prullenbak in. (gruwel gruwel…ja er zijn hier echt hotels die boeken WEGSMIJTEN. In de PRULLENBAK!).
Ik weet echter niet of boek en ik samen een gezellige avond gaan doorbrengen.
De druk dateert namelijk uit 1939 en het is geschreven in Oudnederlands.
(En dat leest zoo gezelligsch).
Desondanks kreeg ik het niet over mijn hart om het in de prullenbak te zien belanden.
Het kaft ziet er nog zo puntgaaf uit en aan de binnenkant zit een stickertje met daarop de tekst :

J. Meijer
Dupuits
Groote Staat 27 (er staat echt Staat)
Tel. 580
Maastricht.

Alleen al voor het stickertje was hij de moeite van het meenemen waard.

Een beetje speurwerk op Internet naar de schrijver maakt kenbaar dat P. Dörfler (priester en dichter) tot 50 jaar geleden een veel gelezen schrijver was.

Hij zag het levenslicht op 29-04-1878 op een boerderij in Obergermaringen (deze plaats is al net zo bekend als de schrijver, of brengt U er al uw vakanties door?).
Zijn jeugd bracht hij lezend door.

Een klasgenoot vertelde dat een geliefde opmerking van hem was:

"Lieber nichts zu essen als nichts zu lesen!".

Een opmerking naar mijn hart!!!!
Hij studeerde ‘Vroegchristelijke Archeologie” (kan men dat hedendaags nog studeren?), werd priester, werkte met weeskinderen en was dichter/schrijver. Een soort van heiligman dus.
In 1945 won hij de dichterprijs van de stad München en hij was lid van de Academie der schone kunsten in Bayer.
Zijn boeken worden nu niet meer gedrukt en nauwelijks gelezen, zijn instellingen worden als ouderwets beschouwd en streekromans zijn zowiezo uit de gratie.
Dat zal mij overigens niet tegenhouden het te lezen als de schrijfstijl mooi blijkt te zijn.
De schrijver overleed op 10-11-1955.

Maar wat mij nu bezig hield is waarom iemand dit boek heeft uitgekozen om als vakantiekost mee te nemen?
Was het een bejaarde man die bij het inpakken dacht, goh ik heb nog een boek liggen van 66 jaar geleden, laat ik dát nou eindelijk eens lezen?
Of was iemands oma overleden en dacht die persoon: gohhhh de bestseller van Dörfler, die wilde ik nu al jaaaren lezen. En wow! Nog in Oudnederlands ook!
Ik vind het een waar mysterie.
Nu weet U het echter mensen.
Er zijn vakantiegangers die geen Dan Brown in hun koffer steken, maar een heuse Dörfler uit 1939 in oud-Nederlands. Is dat niet vooruitstrevend?!
Ik heb in ieder geval een leuk stickertje.

15 opmerkingen:

Anoniem zei

Douglas Parfumerie, Grote Staat 26 Maastricht tel. 3218883.

Waarschijnlijk aan de overkant van Mevrouw Meyer-Dupuits zaliger haar winkel, dewelke in december 1915 nog 2 stukken heeft ingebracht t.b.v. een bouwvergunning, te weten bij 592 - Grote Staat 27, J. Meyer-Dupuits, verbouwen winkelpui, 1915, december 22. 2 stukken

Unknown zei

Jeanette is me voor: Grote Staat (zonder r) is correct. Dit is tegenwoordig dé grote winkelstraat in Maastricht, met o.a. een filiaal van De Slegte.

Bibliofilos zei

Zie je wel dat het een interessant stickertje is....

Anoniem zei

Jeanette, Ik ben een nieuwsgierig mens......En het maakt mij heel nieuwsgierig hoe jij zo snel aan deze informatie bent gekomen en waarom je het hebt opgezocht.

Anoniem zei

Van de zomer ben ik zeker twee uur bezig geweest met het in en uitladen van boeken in een SULO-bak. Een man gooide de ene na de andere dood boeken weg in een papiercontainer. Ik werd gek van vreugde. Hij begreep mijn enthousiasme niet. Toergenew, Reve, Flaubert (Madame Bovary), Sartre, Hugo Claus. Need I say more? Mijn shirtje kon je wel uitwringen (zweet, zweet en nog eens zweet) en met lichte spierpijn stond ik de volgende dag op. Want het moest allemaal razendsnel geschieden. (de papiercontainer-ophaler kon ieder moment komen (die dreiging dus). Die man moest van al zijn boeken af. Ik die dozen inkijken, selecteren. Dat wat ongeschikt was in de sulobak en dumpen. Dat wat geschikt was, opstapelen in zijn tuin en later met fietstas en rugzak drie keer op en neer om dat op te halen...Gelukzalige dag.

Kortom: ik ben het met je eens: dat gooi je toch niet weg? Ik ben wel blij dat ik zelden een boekenmarkt bezoek, want vergeet nooit: het moet ook allemaal nog gelezen worden!

Anoniem zei

En waar laat je al die boeken? Ik weet nog niet zo net of ik in een huis kan leven met kamers vol boeken. Hoogstens als er een schitterende structuur in zit, maar mij kennende? ;-)

Anoniem zei

Heb je die docu van Komrij gezien? Zoals hij het geregeld heeft qua boeken. Ja dan! Hij geeft ook toe dat het pure hebzucht is: op boekenjacht gaan. Niet om iets anders. Pffff...ik raak toch wel gestresst bij het overweldigende aantal boeken dat ons ter beschikking staat...Ik zou eigenlijk leeslijsten moeten samenstellen, maar ja op grond van wat en hoe stel je die samen?

Bibliofilos zei

Tijdrover, tjongejonge dat was nu een prachtvondst, je was echt op de juiste plaats op de juiste tijd!
Ik word ook wel eens moedeloos van het feit dat er zooo ontzettend veel meesterwerken liggen en dat ik die in mijn leven niet meer gelezen krijg.
Zo af en toe denk ik dan ook:'waar ben ik in hemelsnaam mee bezig'. Maar dan (en dat is eigenlijk maar 1 in de 10 boeken die ik lees) tref ik weer zo'n boek dat mij zo diep pakt dat ik ervan overtuigt ben dat het iets in mijn ziel achterlaat.
Eigenlijk zijn dat soort boeken net liefdes, korte onvergetelijke affaires die altijd een hoekje in je hart behouden.
En voor die boeken doe ik het.
Dit allemaal.
Die eeuwige boekenzoektocht is eigenlijk een continue zoektocht naar Dát boek.

Documantaire van Komrij? Wanneer? Zeker op de NL tv. Kan ik hier niet krijgen....

Unknown zei

Ik heb die docu over Komrij ook niet gezien. Staat ie wellicht nog ergens online?

Anoniem zei

Magnifieke vergelijking (boeken zijn als liefdes). Elke liefde is anders, en ja het gaat niet zozeer om wat voor liefde het is, het gaat erom dat je het beleefd. Wat ik mij overigens afvraag: is de liefde de liefde of kun je zeggen dat de ene liefde grootser en meeslepender is dan de andere? Denk aan verliefdheid. Is dat er in een bepaalde mate of zijn daarin gradaties? Of heb je van de liefde en de verliefdheid ook weer een staalkaart (zijn hierin een hoop verschillen?). Het zal wel, net zoals met boeken. Als je je maar in die liefde blijft storten, lees- dan wel mensenliefde. Zo leer je er ook beter mee omgaan, inzien waartoe liefde in staat is enz...

Komrij heeft ook dichtbundel samengesteld met de titel 'Leesliefde'

Bibliofilos & Weirdo music : http://tijdrover.web-log.nl/log/3581012

Volgens mij kun je 'm alleen bestellen?

Anoniem zei

Ik heb de documentaire van Komrij op DVD, voor mij opgenomen door boekenvriend F. Ik kan geen DVD's kopieren, maar wie weet valt daar een mouw aan te passen (@weirdo?)

Unknown zei

@Boekengek: Ja Martin, daar valt wel een mouw aan te passen... :-)

Anoniem zei

Geweldig lieve Bibiophilos, ik heb wel 50 meter boeken, geloof ik! (en effectenbejag verhinderd objectiviteit, ik ga ze niet tellen, en wat blijkt, alleen een Lodewick is al genoeg om een leuk stukje te schrijven... (zie op literatuur.weblog)
Elk jaar komen er meters bij: a trade of the damnd, zoals Geerten Meijsing citeerde.
Ooit sleepte ik stapels onder Deutsch Democratic Republik boeken, in de vuilnis bij de Los Boekhandel te Bussum weg, gewoon uit liefde, en verontwaardiging over de aktie (NA DE muurval? Nuja, zonder boeken, Mozart en muzen zou mijn leven een stuk leefbaarder of onleefbaarder zijn geworden.
De ellende van de boekenliefe is even groot als de dagelijkse liefede, maarintegen wel duurzamer.

Bibliofilos zei

Literatuuraire, ik had het niet beter kunnen zeggen, je slaat de spijker op zijn kop! Rozen verwelken, schepen vergaan maar de liefde voor boeken blijft altijd bestaan. Tis een raar fenomeen, die boekenliefde. Het is en blijft maar een materieel iets, een boek, maar desondanks een bezield iets. En vreemd genoeg lijkt het zowat of het een wederzijdse liefde is. Mijn boeken houden net zoveel van mij als ik van hun. Of heb ik nu te diep in het glaasje gekeken? Ook heel goed mogelijk....
Afijn, tot over een week, vanuit Nederland.

el zei

Hier een fotootje van boek met het stofomslag.
Peter Dörfler

Fijn weblog trouwens!