woensdag, februari 01, 2006

Waar ging het mis?

U leest graag en veel.
Houdt van boeken. Leent boeken bij de bibliotheek. Discussieert over literatuur.
Dan bent U een veellezer.
Er bestaan echter lezers die hierin doorslaan en vervolgens boekenhamsteraars worden.
Of, om een nog erger woord te gebruiken: verzamelaars.

Indien U dit nog kan voorkomen, let op de waarschuwende verschijnselen:

  • U heeft een boek geleend, U heeft het gelezen en U vond het mooi. Maar nu is er een onbedwingbaar verlangen ontstaan om het boek te bezitten. Het moet in uw boekenkast prijken. Niet zozeer ter herlezing, U heeft het al twee keer gelezen, maar U moet het gewoon hebben.
  • Zo langzamerhand ontstaat er een lijstje van ‘gelezen boeken die van mij, van mij, van mij moeten zijn.’
  • Met dat lijstje in uw hoofd struint U van boekwinkel tot boekwinkel. Wanneer U gaat winkelen met een vriend of vriendin en langs een antiquariaat loopt kijkt U ze smekend aan en zegt: ‘eeeeeventjes kijken,’ waarop ze U een wanhopige blik terugwerpen, omdat ze inmiddels heel goed weten dat U helemaal niet eeeeventjes gaat rondkijken.
  • Na maanden zoeken (en ondertussen met tassen vol boeken thuisgekomen die nog niet op het ‘lijstje-in-het-hoofd’ stonden, maar daar wel prima op voor zouden kunnen komen. U dacht alleen vooruit, was uw lijstje voor) vindt U het boek.
    Eureka!
    U bekijkt het. Hmmm kaft ziet er niet geweldig uit. Stofomslag is weg. 6de druk. Lettertype staat U niet aan...
    En waanzinnig genoeg verlaat U de winkel zonder het boek, vanwege zijn uiterlijk! Het ging toch om de verrijkende inhoud? Niet?

Verdere tekenen van de wording tot boekenverzamelaar:

  • U gaat naar de markt om fruit te halen. U komt terug met een boek.
  • Even de stad in voor een fotorolletje. U komt terug met een boek.
  • Er wordt aangebeld. Het is de postbode met een pakketje. Erin zit een boek.
  • Bij de antiquariaten in de stad kennen ze U inmiddels. Bij naam. En zij worden net zo blij met uw binnenkomst als U van de boeken.
  • U betrapt uzelf wel eens tot vreemd buitensporig gedrag met boeken. Kaften strelen, in boeken ruiken en verliefde gevoelens wanneer U een blik in een prachtig boek werpt zijn meer regel dan uitzondering.
  • Wanneer men U vraagt wat U van het weekend gedaan heeft, bestaat er een redelijke kans dat het woord ‘boek’ in uw verhaal zal voorkomen.
  • U stuurt kennissen wel eens een foto. Van uw boekenkast!

Hoe voorkomt U deze prijzige ontwikkeling tot boekenhamsteraar?
Wel, de enige remedie is om het preventief tegen te gaan.
Wanneer U merkt dat U gelukzalig het bovenstaande stappenplan doorloopt, is het al te laat.
Er werd gewerkt aan een therapeutische behandeling, deze is echter niet effectief gebleken.
Indien het voor U te laat is wens ik U sterkte.
En veel hartstochtelijke, intieme, verheven boekmomenten.

Zolang U maar afblijft van de boeken die IK wil hebben!

9 opmerkingen:

Anoniem zei

Je verhaal is weer prachtig...zie het helemaal voor me. Maar ik hoef niet bang te zijn, want ik zal nooit een boekenhamsteraar worden.
groetjes Paula.

Bibliofilos zei

Je weet niet wat je mist Paula!

Anoniem zei

Guilty on all charges. Okay, bijna allemaal. Die laatste twee gaan me geloof ik iets te ver. Moet ik nu echt oppassen?

Bibliofilos zei

Wel Gerbie, misschien is er nog hoop voor je. Ik kan die hoop wellicht wel wegvagen. Bredevoort? :-)

Anoniem zei

Paula weet precies waarom ze niet bang is... ze trouwt met een boekenhamsteraar! Dan doet hij het, hoeft ze het zelf niet te doen!

Bibliofilos zei

Betrokkene...kun je voorstellen...2 boekenhamsteraars in 1 huis...dan moet men wel heel wat city-boxen gaan huren.
En gefeliciteerd!

Anoniem zei

Geweldige analyse! Maar boeken koop je toch ook... om te lezen?!
Hoe is het ooit 'fout' gegaan? Waar begon het boekenkopen ineens de hand uit te lopen... een interessante vraag die ik , voor mezelf, geloof ik niet kan beantwoorden...:-(

Bibliofilos zei

@Literatuuraire: Natuurlijk koop je de boeken om te lezen. Desondanks geloof ik dat ik inmiddels zoveel boeken heb staan, dat ik mezelf 10 jaar zou moeten opsluiten om ze te kunnen uitlezen en eigenlijk begint dat aan waanzin te grenzen. Ieder normaal mens zou nu zeggen: ik lees eerst wat er in de boekenkast staat en daarna koop ik weer verder. Maar de boekverslaafde verzamelaar stopt niet. Hij denkt: ooooo dat is ooooook geweldig en koopt het. Tenminste, zo is het bij mij. Desondanks staan er zoveel pareltjes in mijn kast te prijken dat ik al gelukkig word als ik ernaar kijk. En dat telt ook voor wat!

boekengek zei

Therapie, er moet een therapie mogelijk zijn... Onder Toezicht Stelling (OTS) en je inkomen laten storten op de rekening van de Volkskredietbank? En dan alleen naar de Aldi mogen om basisproducten te kopen? Neeeeeh! Ik wil niet in therapie, ik wil gewoon boeken.