gefrituurd brood

Wanneer ik na een verblijf van een maand of acht weer terugkeer in Nederland vallen mij al op schiphol een aantal dingen op.
1) Griekse mannen vind ik meestal aantrekkelijker dan Nederlanders (staat dan wel weer tegenover dat ik meer Nederlandse mannen aantrekkelijker vind 'on the inside'. Een mooi koppie zonder inhoud....tja wat moet je daarmee?)
2) De kleur grijs overheerst
Nu heb ik eindelijk na al die jaren een manier gevonden om de Nederlanders aantrekkelijker te gaan vinden:
Een weekje in Engeland en Schotland bivakeren.

Na terugkeer ben ik van mening dat de Britten ‘een beetje vreemd zijn’:
De rest van de wereld rijdt aan de verkeerde kant en rotondes die tekenen we wel op de straat – nix geen herkenbare verhoging in het midden- (waardoor je als niet-Engelsvrouw zijnde telkens weer het idee krijgt dat de chauffeur naar linksschiet, je helt al over, maar nee hoor hij raast weer naar rechts. Maar Natuurlijk....het was een rotonde!).
Het Engelse voedingspatroon is eveneens absoluut niet de reden dat zoveel Engelsen te dik zijn. Spek met eieren en gefrituurd brood (gefrituurd brood!) met gebakken tomaat is heel normaal. Ook zo gezond zijn de frites die we EN bij de luch EN bij het diner consumeren.
Mijn gezelschap vond het wat vreemd dat ik zo vaak naar het toilet moest: Nou, kan geen thee meer zien! Meer thee (met melk) door mijn strot gedouwd in 1 week als in –ruwe schatting- 6 jaar. Naast Thee wordt er bier geconsumeerd om de vochthuishouding aan te vullen. Het is niet voor niks dat de Engelsen nooit dankjewel zeggen, maar altijd ‘proost’ (Cheers).
De Engelse taal is soms net zo onverstaanbaar als Chinees. Denk je dat je goed Engels spreekt? Ga dan maar eens naar Yorkshire of naar Schotland.
Wij Nederlanders spreken geen Engels, wij verstaan Amerikaans. Duttewassapiesofashite en owelldondebeadaftwantacupoftealove zijn geheel normale Engelse zinnen.

Maar het mooist, ja het mooist zijn natuurlijke de Engelsen zelf: de meeste mannen brengen direct oergevoelens in mij naar boven. Ik val namelijk met passie op kaalgeschoren, te dikke mannen met oorbel.
Ook vind ik het reuze aantrekkelijk om mannen in trainingspakken in een bar tegen te komen. In Schotland spraken de ontbrekende tanden en de overmatige gezichtsbeharing mij weer zeer aan. Veel Britse vrouwen daarentegen zien eruit of ze een permanente grapefruit in hun mond hebben: zo’n zure, pinnige look verzin je niet zelf.

Vandaar dat ik terug in Nederland in de trein stiekem zat te gluren naar de reisgenoten en dacht: ‘hmmm, die Nederlanders, die zijn zo gek nog niet’.

Na dit gehele anti-betoog moet mij overigens wel van het hart dat het land adembenemende plekjes herbergt. Ik heb in een week 1000 mijl gereden en ben door een aantrekkelijke Engelsman (eeee, tja ze bestaan dus toch) van hot naar her gebracht. Holy Island is misschien wel het mooiste plekje dat ik ooit bezocht heb. Schotland was adembenemend. Net als in de film, mystiek mistig en in de ochtend crispy-wit bevroren.

De groene heuvels zijn TE groen, alsof iemand met knalgroene verf de boel heeft gemanipuleerd en overal verrijzen kastelen in het landschap. Daarnaast heb ik een boswandeling gemaakt naar een waterval,

de prachtige stad Edinbourough bezocht,

een boottocht gemaakt in het Lake district, door York en Durham gewandeld en ben ik –last but not least- naar Haworth geweest (hier gaat mijn volgende post over; Het dorp waar de familie Brönte woonde en onvergetelijke boeken schreef).

Ook geef ik toe: de Engelsen gaan knap om met het behoud van hun cultuur. Daar kunnen wij nog een puntje aan zuigen. Ik denk dat er weinig landen bestaan waar een bezoek aan het kerkhof zo’n genot is. Groenzwarte, eeuwenoude, met mos overdekte schuingevallen graven. Ik kan er uren rondstruinen.
In herbergen en theehuizen hangen authentieke schilderijen aan de muur die een afbeelding tonen van het desbetreffende huis in de 18de eeuw.
De geschiedenis in Engeland is niet muf onder een tapijt geveegd, het is niet saai achter glas gestopt, het bevindt zich springlevend tussen alle inwoners.

Ik geef het toe, ik ben nog niet werkelijk warmgelopen voor de Britse bevolking, maar kennelijk heb ik ze nog niet van alle lagen en maskers kunnen ontdoen.
'There must be more then meets the eye' wanneer ze in zo’n prachtig landschap met een dusdanig indrukwekkende erfenis leven.