zaterdag, december 07, 2013

Jacht op het wilde schaap

Ik houd het meest van boeken die op een toevallige manier mijn pad kruisen. De jaren dat ik in Griekenland woonde las ik vrijwel altijd op die manier.  Het gaf me het gevoel dat ik naar naalden in hooibergen zocht en dat, als ik iets bijzonders vond, het dan ook betekenis voor mij persoonlijk had.
Het was wellicht een wat naïef gedachtegoed maar het zorgde er wel voor dat literatuur een prominente plek in mijn leven innam. De boeken vonden hun weg in mijn leven en vergrootten het avontuur in mijn leven. En, op een bepaalde manier, ook een gevoel van 'Zin'. Het gaf me, hoe bizar dat ook mag klinken, directie, antwoorden en verdieping.

Eens vond ik in een obscuur Grieks winkeltje een beduimeld boek van 'Couperus'. Volgens de 'wet van het toeval' lezen betekende meestal ook dat ik het meteen moest lezen. Was ik al iets anders aan het lezen dan ging het terug op de plank. Zo las ik 'Eline Vere' en kon ik haar naast 'Madame Bovary' in de kast zetten en in mijn hart sluiten. In real life hadden de dames hechte vriendinnen kunnen worden. Op dat moment in mijn relationele leven was het lezen van "Eline Vere" erg welkom. Ik las namelijk niet alleen naïef, ik had ook zo lief.

Nog steeds lees ik graag op die manier. Dus niet zoeken naar boeken, maar door ze gevonden worden.
En gevonden worden kan op veel verschillende manieren. Het kan zijn dat iemand in zijn enthousiasme vertelt over een boek en ik weet dat ik nu naar de boekwinkel moet rennen om het aan te schaffen. Het kan zijn dat ik op een boekenmarkt een boek vastpak en denk: 'ja, jij bent het'.
Een paar weken geleden was ik bij een vriend op bezoek die even wat boodschappen moest halen. 'Lees maar wat', zei hij.
Ik liet mijn blik over zijn boekenkast gaan en viste 'Jacht op het Wilde Schaap' van Murakami eruit. De vriend bleef een uur weg en trof me weggezonken in het boek op de bank aan.
Het boek ging mee naar huis en in de dagen daarna las ik het uit.

Ik kan met klem zeggen dat ik nog nooit een boek heb gelezen waarvan ik zo weinig begrepen heb maar toch zo mooi vond.
'Jacht op het Wilde Schaap' is het 4de boek dat ik van hem lees. 'Norwegian Wood', 'Kafka op het Strand' en 'Spoetnikliefde' gingen hem voor.

'Jacht op het Wilde Schaap' trof me vooral door de beklemmende sfeer. Het duurde even voordat het boek me echt te pakken had. Dat had ik overigens ook bij zijn andere boeken. De eerste honderd bladzijden ben ik bezig om te schakelen. Komt alles te bizar over. En dan gaat er een knop om en maak ik me zijn wereld eigen, incluis alle bizarre entiteiten en gebeurtenissen. De kunst van Murakami is juist dat het onverklaarbare volledig realistisch wordt. Uiteindelijk had het boek me zo gefascineerd dat ik het op een troosteloze zaterdag in een ruk uitlas. Ik had 7 uur achter elkaar gelezen.
Dat was lang niet meer voorgekomen.

Een zin in het boek die het gehele boek naar mijn idee het meest trof was:
"The caretaker was right: the place was bad luck. There was a feeling of doom that first came over my body, then went on to strike a warning signal in my head. The sort of feeling you get when you’re crossing a river and all of a sudden you sink your feet into mud of a different temperature".

Ja, zo voelde het boek; Alsof je door water waadt en ineens met je voeten in modder van een andere temperatuur wegzakt.
En om maar een metafoor te benutten, zo voelt mijn leven ook nog wel eens.

Uiteindelijk sloot ik het boek en moest ik bekennen dat ik er werkelijk weinig van begrepen had. En dat dat goed was. Dat je geen mooiere toevalstreffer kan vinden dan een Murakami omdat toeval zijn predicaat is. En omdat dit boek weer mijn lust aanwakkerde om weer op zoek te gaan naar het boek dat mij gevonden heeft.
In Murakami's boeken kan alles; Het echte leven is niet minder bizar, dus - waarom niet.

Eergisteren vond ik 'De engelenmaker' van Stefan Brijs in een 2de handwinkel.
Of moet ik zeggen, vond 'De engelenmaker' mij? Ik ben nu al halverwege. En gegrepen.

Wordt vervolgd....




2 opmerkingen:

Koen zei

Ik heb alleen Kafka van Murakami gelezen, maar ik had hetzelfde. Op het oog absurde situaties die ik prima kon verteren in zijn verteltrant. Ik ging er graag in mee. Verder wilde ik dat ik mijn leesgedrag liet beïnvloeden door boeken die naar mij toekwamen. Dat is niet zo. Ik ga vaak genoeg op zoek zelfs . Marktplaats is vreselijk (leuk ook)...

Bibliofilos zei

Koen, ik zoek ook hoor, maar als een boek mij vindt dan brengt het net dat stukje extra! ;)