Hoor nu, hoe gy in den gloed
't Kussend mondtjen zetten moet,
Om het zoetste zoet te koopen.
Niet te dicht, en ook niet open.
Laat één plaatsjen (zoo is 't wel!)
Voor ons beider tongenspel:
Dat mijn zachte tandenbeetjens
Door die balsemige reetjens
Booren mogen zonder pijn:
En uw tongetjen het mijn
Zacht ontmoeten, lieflijk klemmen,
Bevend in uw mondtjen zwemmen,
Tot het, spartlend van vermaak,
Aan mijn tong geschakeld raak.
Pure 19de eeuwse wellust, niet?
3 opmerkingen:
Je went al aardig in Amsterdam zie ik :-)
@Edwin: Ik geloof dat je gelijk hebt! Ze moet maar weer snel terig naar het veilige Kreta. Amsterdam is net een tandje te hoog voor haar.
Giasou Debora! Ti kanis?
Dankjewel voor je aardige reactie op mijn blog. Ik zal hier ook vaker komen, leuk om je te leren kennen.
Groetjes, Marina
Een reactie posten