Morgen vlieg ik weer terug naar Nederland. Ben ik er klaar voor?
Al dertien jaar herhaalde ik dit ritueel. Na zeven of acht maanden in Chania te hebben verkeerd stop ik mijn hebben en houden in koffers en ga ik weer terug naar mijn andere leven. De sleur kruipt er zo niet snel in, zou je denken.
Ik leid een leven waar velen van dromen. Mocht je in mijn voetsporen willen treden, wil ik toch een waarschuwend woord geven. Dit soort van leven werkt verslavend. Het inruilen werkt verslavend. De nieuwe start. De nieuwe kontakten. En juist daarin ligt het gevaar. Al dertien jaar leef ik een leven waarin ik me gewend heb dat ik alles weer kan inwisselen. Ben ik het zat? Dan boek ik een ticket en begin ik weer opnieuw. Telkens begin ik met een blanco bladzijde. Ik ontmoet nieuwe collega’s die denken dat ik ben wie ik lijk. Soms ga ik het haast zelf geloven. En een seizoen lukt me het nog net om alleen mijn beste ik te tonen. Ik vraag me af of ik ooit kan neerstrijken zonder weer weg te willen vluchten.
Maar ik word ouder. Negentien was ik toen ik hier arriveerde, nu ben ik tweeëndertig. Vroeger was Chania mijn droom, mijn doel. Nu zoek ik naar doelen in dat doel en voel ik me vaak als een stuk drijfhout dat blijft hangen aan hetgene waar het tegenop botst. Ongemerkt is er sleur in mijn rusteloze leven geslopen.
Juist daarom ga ik er weer voor. Spring ik wederom met knikkende knieën in het diepe in de hoop op iets moois (en er wacht veel bemoedigens op me in ons kikkerlandje).
Een nieuw begin. Dit maal Nederland een echte kans geven.
Al dertien jaar herhaalde ik dit ritueel. Na zeven of acht maanden in Chania te hebben verkeerd stop ik mijn hebben en houden in koffers en ga ik weer terug naar mijn andere leven. De sleur kruipt er zo niet snel in, zou je denken.
Ik leid een leven waar velen van dromen. Mocht je in mijn voetsporen willen treden, wil ik toch een waarschuwend woord geven. Dit soort van leven werkt verslavend. Het inruilen werkt verslavend. De nieuwe start. De nieuwe kontakten. En juist daarin ligt het gevaar. Al dertien jaar leef ik een leven waarin ik me gewend heb dat ik alles weer kan inwisselen. Ben ik het zat? Dan boek ik een ticket en begin ik weer opnieuw. Telkens begin ik met een blanco bladzijde. Ik ontmoet nieuwe collega’s die denken dat ik ben wie ik lijk. Soms ga ik het haast zelf geloven. En een seizoen lukt me het nog net om alleen mijn beste ik te tonen. Ik vraag me af of ik ooit kan neerstrijken zonder weer weg te willen vluchten.
Maar ik word ouder. Negentien was ik toen ik hier arriveerde, nu ben ik tweeëndertig. Vroeger was Chania mijn droom, mijn doel. Nu zoek ik naar doelen in dat doel en voel ik me vaak als een stuk drijfhout dat blijft hangen aan hetgene waar het tegenop botst. Ongemerkt is er sleur in mijn rusteloze leven geslopen.
Juist daarom ga ik er weer voor. Spring ik wederom met knikkende knieën in het diepe in de hoop op iets moois (en er wacht veel bemoedigens op me in ons kikkerlandje).
Een nieuw begin. Dit maal Nederland een echte kans geven.
14 opmerkingen:
Succes met het nieuwe begin!
Wat leuk geschreven. Daar moet je iets mee doen.
Succes met het nieuwe begin en voor je het weet begin je weer aan een nieuw begin en voor .......
Succes in NL!!
Als je kunt vinden: Nachtbuffel van Guillermo Arriaga: lezen.
Waarom ga je niet eens naar een ander deel van griekenland?
Goeie vlucht, dikke kus en tot heel snel! Ik ben blij dat je weer een paar maandjes wat meer in de buurt bent! Liefs, Marjoleine
Mij lijkt het een erg moeilijk leven. Waar zit je hoofd en waar gaan je gedachtes naar uit? Wat is je thuis?
Ik hoop dat je veilig aan bent gekomen.
Hallo ! Ben blij dat je veilig terug bent in blogland ;-)
Join the club, hopelijk krijg je meer tijd om te lezen en ... wie weet... te schrijven
op internet lukt je dat alvast aardig, good luck!
Wow wat mooi geschreven en herkenbaar
"voel ik me vaak als een stuk drijfhout dat blijft hangen aan hetgene waar het tegenop botst"
Succes in Nederland. Mocht je een citytrip Parijs doen, laat het me alsjeblieft weten, dan zoek ik je op.
Zondag 12 november:
Het woord in Ruigoord met
Poezie en Muziek uit Griekenland m.m.v.
Dimitris Siotis, Dimitris Tiglak, Kostas, Hero Hokwerda, Sappho de Villanova, Plompodopoulos.
Kerk Ruigoord
-aanvang 16.00 uur
-toegang gratis
Toch geen gemaskerde depressie hopelijk?
Misschien vind je rust in het lezen. Bijvoorbeeld het lezen van Sirach 51: 21.
Ik heb dat gehad. Ik ben het zat.
Wat kan jij 'het vertrek' goed onder worden brengen! Heel herkenbaar. Ben je al een beetje gewend?
Geweldige foto van die visser op zn scooter, en volgend jaar wil ik ook weer een keertje met je naar drakanias. Wel weer terugkomen, hoor! Zonder jou zou Chania toch minder zijn. Tot vrijdag.
Nog een hostess.
Iedereen bedankt voor het welkom heten! Binnenkort weer meer, over o.a. de leuke boekenmarkt op vrijdag op het Spui en verstopte antiquariaten in A'dam! Irene, bedankt voor de leuke tip! En mede-hostess + Marjoleine, tot vrijdag!!!
Wordt schrijver!
Een reactie posten