Ikzelf ben nog niet in het stadium dat ik bookcovers om mijn boeken stop om ze te beschermen, maar ik betrap me er wel steeds vaker op dat ik boeken die ik wil lezen op beurzen of andere gelegenheden laat liggen omdat het een slappe kaft heeft, een pocket is, het lettertype me niet aanspreekt, etc. etc.
De boeken waar ik het meest 'op val' zijn de boeken die de tand des tijds al enigzinds overleefd hebben met als inhoud literatuur dat zichzelf bewezen heeft (ik lees vrij weinig van Nederlandse schrijvers, de wereld is te groot, er is teveel wereldliteratuur waar ik mijn tijd eerst aan wil besteden).
Een mooie linnen of leren kaft, zolang het boek er maar OUD, zowat antiek uitziet.
En als het ook nog eens oud ruikt en aanvoelt krijg ik er haast een spirituele ervaring van.
Deze hang naar 'het oude' gaat soms zo ver dat ik het lezen van een 'oudbollige' uitgave prefereer boven een hedendaagse bewerking.
Eline Vere
(Meesterwerk van Nederlandse origine!) heb ik in een zeer oude bewerking gelezen, in een prachtige band die heerlijk in mijn handen lag, en ik heb ervan genoten.Deze liefde voor 'dingen die de tand des tijds doorstaan' gaat bij mij overigens nog verder dan boeken. Als kind wilde ik paleontoloog of archeoloog worden. Heb een verzameling fossielen en mineralen. Ik word lyrisch van archeologische opgravingen, kastelen, graven.
En puntgaaf hoeft het allemaal niet meer te zijn.
Archeologische vondst, munt of boek, ik koester de kleine tekenen die de tijd (en de mens die daarin leefde) achter heeft gelaten.
Zolang het er nog maar is!
Freud zou er wel raad mee weten vermoed ik:
een hunkering naar overleven,
een zoektocht naar dat wat blijft,
een absurde, onmogelijke poging om datgene te vinden dat onsterfelijk blijkt en hopelijk op mij afwrijft,
een ontkenning van de eindigheid der dingen?
Boekengek: weet jij het juiste antwoord?
14 opmerkingen:
Geef mij juist een nieuw boek. Oude boeken stinken. Toch koop ik wel eens wat 2de hands als ik op zoek ben naar iets bijzonders. Maar naar een bibliotheek gaan doe ik bijvoorbeeld niet, ik gruwel van de gedachte dat andere mensen met vieze handen aan die boeken hebben gezeten, koffie er op hebben gemorst, over het boek heen hebben geniest, hun sjaggie er boven hebben gerold, en op gerookt.
In de boekwinkel pak ik ook nooit het bovenste exemplaar van een stapel, maar altijd de derde (want ook de tweede kan door iemand zijn handen gegaan zijn) En als het enige exemplaar beduimeld is bestel ik rustig een nieuwe.
Dag Woordenaar, leuk die verschillen. Nee ikzelf heb het liefst een boek dat geleefd heeft (in het geval van 2de handsboeken). Bij een nieuw exemplaar moet het uiteraard wel in perfecte onbeduimelde staat zijn. En bibliotheekboeken, ik ben er niet vies van! Heb soms alleen moeite met het terugbrengen ervan...
Bij mij is het en/en. Als het boek nieuw is doe ik net als woordenaar. Het derde of vierde boek van de stapel. Lees het zo voorzichtig, dat de kaft (als het paperback is) niet eens breekt. Ik kan een boek van 300 pagina's in de kast hebben staan, gelezen, maar het ziet er uit alsof het nieuw is. Mijn zusje durft soms niet eens boeken van me te lezen.
Aan de andere kant ben ik gek op ouwe boeken, tweedehandszaakjes, fleur ik op als ik ouwe spelling zie, ben ik blij als ik een klassieker in handen heb en zie ik graag een mooie ex-libris voor in het boek.
Ik ga me bijna schizofreen voelen...
Ik kan me aansluiten bij Woordenaar en Gerbie: ik zoek in de winkel het meest gave exemplaar van een boek dat er ligt, ik zal een cd niet kopen als er een vouwtje in het boekje zit. Ik leen geen boeken uit en als ik er eens eentje meeneem in de trein, dan doe ik er altijd een envelop of iets dergelijks om heen om te zorgen dat het in m'n rugzak niet beschadigd...
Anderzijds ben ik dan wel weer zo iemand die aan oude boeken ruikt, om die heerlijke geur van oud papier (letterlijk) op te snuiven!
Zou Freud ook hier raad mee weten? :-)
Bij een stapel nieuwe boeken kan ik gerust de hele stapel afgaan om te kijken welke het beste is. Ik probeer er dan vervolgens zo zuinig mogelijk mee om te gaan. Bij het lezen probeer ik het boek zo min mogelijk open te slaan, en dat is meteen de reden waarom ik niet graag boeken uitleen. Ze komen altijd volledig opengeklapt en opgengedrukt terug. Als ik al een boek uitleen is het een tweedehands boek waar de vouwen al in zitten zodat het niet veel erger zal worden.
Ik ben wat minder kritisch qua hoe een boek eruit ziet. Maar ik ga er ook een stuk minder zorgvuldig mee om. Zo las ik onlangs een boek van Salinger in bad! (Franny en Zoe) (en telkens weer die warmwater kraan aandoen, want het water koelde diverse malen af). En ja, dat ie wat nat wordt, vind ik niet erg...vooral ook omdat ik er slechts 50 euro aan spendeerde. Het gaat mij bovenal om de leeservaring. Dat boek staat dus voor altijd gelijk aan die ervaring in bad. Elke dag zorgvuldig met mijn boeken omgaan zou mij opbreken. Ik kan het niet, ik moet er ook in kunnen krassen met een pen. Wel begrijp ik het, en ik vind het heel eerbaar dat jij je boekliefde op die manier bedrijft. Maar ik ben uiteindelijk niet van het verzamelen van boeken. Als we allemaal onze boeken achter zouden laten in de trein of waar ook als we ze gelezen hebben. Dat vind ik het prettigst. Het delen van boeken en leeservaringen. En niet ze allemaal opsluiten in een boekenkast...Idealistisch he? ;-)
Tijdrover. Maaaaaar 50 euro. Maiii. Alsof het nix is. Maar 50 euro. Ik beken, ik lees het meest in bed, daarna hangend op bank of stoel en met stip op nummer 3: in bad. Daar ga ik meestal wel met de pockets in zitten, ik vind dat heerlijk. Ik schreef al eerder: dat ik met Büch in bad ging. (velen zijn de schok nog niet teboven). Bij mij is het heel wisselvallig. Ik heb een plank met boeken die me heilig zijn, die ik verzorg, bescherm en koester. Maar ik ben ook actief in bookcrossen wanneer ik boeken 'los wil laten' (letterlijk en figuurlijk). Lenen...mmmm....ik word er steeds krenteriger in. De ervaring leert toch dat je boeken vaak gewoon helemaal niet terug krijgt.
Hihi, 50 eurocentjes dus. Ik doe niet aan lenen, ik doe aan ruilen. Maar dan houd ik er tegelijkertijd rekening mee dat het allicht een ruil is voor altijd. Bad-,bank,- en bedboeken. Het is een aardige onderverdeling. Wat ik wel heb is dat als er ergens een stapeltje boeken ligt, ik de cover die ik het fraaist vind bovenaan leg. Voor het gezicht.
Het liefst heb ik mn boeken zo goedkoop mogelijk - helaas wil ik meestal de nieuwste boeken van mijn favo schrijvers of de laatste literatuur... ook voor mn log natuurlijk, maar ook voor de laatste stand van zaken.
Maar het liefste dus zo goedkoop mogelijk, als ik een schrijver, boek zoek.
Als het niet plakt of teveel uitelkaar valt is het goed.
We een zwak voor mooie boeken.
Ik heb wat prach ti ge Vosmaers, Couperus, Van Deysseltjes... wat oude franse boeken (gids voor Parijs met opstellen uit zeg 1900...) van die boeken die je bijna niet durft te lezen...
(aha: dus hier zit Tijd!)
Ik voel me vereerd door de vraag die je aan mij stelt, of ik dat zou weten! Maar ik denk dat je zelf goede suggesties geeft: door fysiek contact te hebben met dat wat gebleven is -- het oude boek --
realiseer je je dat mooie dingen onsterfelijk kunnen zijn. Dat is een van de wezenskenmerken van literatuur en van Kunst. Betrokkenheid bij de geschiedenis van een voorwerp (zoals een boek of een rest van een oude tempel, daar heb je in Chania genoeg van) doet je bijna als vanzelf beseffen dat de toekomst gewoon een onvermijdbare voortzetting van het verleden is. En hoe meer je uit het web van het verleden een draadje weet te spinnen naar het nu, des te zekerder kun je zijn dat jouw draadje ook in de toekomst wordt voortgesponnen.
Ik heb mijn exemplaar van het Verzameld Werk van Sigmund Freud al lang geleden verkocht dus kan ik het (helaas) niet meer opzoeken, maar ik vermoed dat het toch een wens tot onsterfelijkheid is. ;-)
En daarom vroeg ik het aan jou, boekengek! Mooi verwoord!
De stank! Inderdaad, daar zoek ik een oplossing voor. Ik verzamel oude kinderboekjes en sommigen ruiken zo enorm, dat het niet leukl is bijna om ze in huis te houden. Wie heeft voor mij een tip om deze boekjes iets meer lucht te geven en of te frissen?
cathy.du.bois@wanadoo.nl
Een reactie posten