maandag, juli 07, 2014

"Het Paradijs" van Anton Haakman


Na twee jaar afwezigheid was ik weer even thuis op Kreta. Mijn broer heeft mijn oude huis daar aangehouden - het huis waar ik een jaar of zeven woonde.
Het staat nog bomvol met mijn spullen, waaronder drie gevulde boekenkasten.
Inmiddels woon ik alweer sinds 2006 in Amsterdam en is mijn boekenverzameling hier ook behoorlijk uit de kluiten gegroeid. Ik had me verzoend met de gedachte dat ik afscheid moest nemen van mijn boeken daar. Boeken die ik ooit met koffers vol vanuit Nederland meesleepte, boeken die ik uit hotelbibliotheken meenam, van gasten kreeg of mensen voor me meenamen. Mijn boekenkasten in Amsterdam zijn immers ook tot de nok gevuld, meer dan ik in dit leven tot me kan nemen!

De eerste dagen op Kreta las ik 'Het Paradijs' van Anton Haakman op mijn e-reader (cadeautje van ex voor mijn verjaardag).
De e-reader vervangt  het papieren woord niet voor mij, maar voor een boekenzot is het een heerlijke gedachte dat je meerdere boeken in je handtas mee kunt slepen.
Ik schreef hier al eerder over het boek “Afgronden. Verontrustende literatuur uit de romantiek" van Anton Haakman en de bijzondere wijze waarop ik dat kwijtgeraakte boek aantrof tussen tienduizenden andere boeken. Het lot bracht ons samen.

 'Het Paradijs' is een roman in de traditie van 'de gothic novel'. Het is vlot geschreven, de karakters komen tot leven en prikkelen de nieuwsgierigheid. Ik maakte notities bij zinnen die me bijzonder raakten. Aan het einde van het boek had ik zo'n 90 alinea's gemarkeerd. 
Dit boek is vooral interessant voor mensen die houden van de literatuur uit de eeuw van de romantiek waarbij occulte zaken een rol spelen, de natuur grillig is, literatuur ook in de literatuur een hoofdrol speelt, de liefde vaak een illusie blijkt te zijn - soms een verwoestende illusie - en lang vergeten figuren een rol spelen. Daarnaast is het een boek dat bij mij de nieuwsgierigheid wekte tot het lezen van andere (vaak vergeten) boeken, zoals de werken van Hawthorne.
Het is een spannend verhaal vol zijlijnen en lagen. Het speelt zich af op een eiland in het meer van Bolsena (een eiland waar vreemden niet welkom zijn) en Haakman heeft op eenvoudige maar mooie wijze de echte geschiedenis en de mythologie van het het eiland in de fictie verwerkt.
'Het Paradijs' van Haakman was een passend boek om te lezen tijdens mijn vakantie op Kreta. 

Voor de kust van Kalamaki ligt het eiland Thodorou dat maar moeilijk toegankelijk is. Er woont één bewaker die ervoor moet zorgen dat men niet het eiland betreed. Er gaat een toeristenbootje heen, maar het kleine strandje verlaten is streng verboden. 
Vanuit de verte zie je op het eiland een wit kerkje staan en een aantal oude Venetiaanse ruïnes.
Met dit eiland voor me in het vizier las ik 'Het paradijs' en mijn eigen fantasie sloeg op hol.

Na 'Het Paradijs' van Haakman maakte ik een korte zijstap naar  "Uitgesproken opgeschreven. Essays over achttiende-eeuwse vrouwen, een bosgezicht, verlichte geesten, vorstenlot, satire, de pers en Vestdijks avondrood" van Hella Haasse (ik trof het boek aan in mijn boekenkast op Kreta). Ik las enkele hoofdstukken en maakte aantekeningen in mijn dagboek:
* Gothic Novel - verhevigde literaire vorm van emotie waarin duivelse misdaad & occulte gevaren de hoofdpersonen bedreigen
* Lezen: Clarissa; Or the history of a young lady van Samual Richardson (inmiddels staat deze op mijn e-reader)

Ik sloot mijn vakantie af met wederom een boek dat ik in mijn oude boekenkast ontdekte: 'De geschiedenis van San Michele' van Axel Munthe, maar dát boek verdient een aparte log.

Geen opmerkingen: