Het komt door een collega van me, genaamd Jos. Tijdens de lunchpauze begon hij te vertellen over zijn metaaldetector en de leuke vondsten die hij hier mee deed en het begon weer helemaal bij mij te kriebelen.
Ook ik had vroeger een metaaldetector. Eigenlijk ben ik een vrij ongewoon meisje en de schuldige hieraan is mijn vader. Ondanks dat hij ook een zoon heeft, ben ik in werkelijkheid de zoon die hij nooit heeft gehad.
Broerlief had nooit zo'n interesse in vaders hobby's en ik hing van kleins af aan de lippen van papa gekluisterd. Hij toonde mij een wonderbaarlijke, oneindige fascinerende wereld buiten de ramen van ons huis. Vertelde vol passie over de kleinste insecten en korstmossen, maar kocht ook een telescoop voor me om het hemelruim mee af te struinen. Ik onderzocht atlassen over de hemellichamen en de planeten en melde me zelfs aan bij junior-sterrenonderzoekers. Allemaal jongens uiteraard.
Soms dan zette hij de wekker om half vijf en trokken we het bos in op zoek naar Moeflons en braakballen.
Ik ging met mijn vader vissen en wanneer mogelijk namen we de vangst mee naar huis om het door moeders klaar te laten maken.
Ik spaarde fossielen en mineralen en legde een heuse muntencollectie aan. Ons huis was een miniatuur dierentuin, vol met rare wezens zoals slangen, vogelspinnen, hagedissen, kikkerdril en chinchilla's.
En ik vond het allemaal prachtig.
Hier ligt ook de grondslag van mijn passie voor archeologie. De wereld om ons heen is niet alleen oneindig fascinerend en altijd voor inspiratie aanwezig. Het verleden is dit ook.
In mijn kindertijd kreeg ik van pa dan ook een metaaldetector. Veel meer dan wat bomscherven heeft het zoeken hiermee niet opgeleverd. De metaaldetector behoorde toen al tot het stenen tijdperk. Eens dachten we een bom gevonden te hebben. We schakelden de politie in en deze bracht ons later op de hoogte van wat de vondst in werkelijkheid inhield: een emmer!
Maar wat spannend was het om te zoeken naar sporen van het verleden!
Mijn collega heeft deze oude passie weer bij mij aangewakkerd! Vorige week heb ik het boek 'Handboek voor zoekers' bij de bibliotheek geleend en ben ik mij aan het oriënteren op een nieuwe metaaldetector. Een stoere, met allerlei leuke gadgets (dieptemeter, metalendiscriminatie, hij schat zelfs in wat je onder de schotel hebt liggen). Misschien de White Prizm V? Volgend weekend ga ik er één kopen.
Maar dan komt het volgende probleem. Waar ga ik zoeken? In Amsterdam stad zijn er niet zoveel akkers. Ik kan natuurlijk het strand af gaan lopen, maar dat resulteert slechts in hedendaags afval. Ik wil múnten vinden, gespen, kogels voor mijn part. Als het maar een verleden heeft!
Ik denk dat ik maar op de trein naar Wageningen stap.
Paps...
Zin om weer als vanouds naar bommen te gaan zoeken?
11 opmerkingen:
Ik vind mensen die zo'n passie of fascinatie hebben vaak nog fascinerender als de passie zelf.
Bijna opwindend, maar dan net zo als een briesje dat langs je afgaat op een zomerse dag of klink ik nu heel erg vaag.
Ik weet nog een akkertje waar ik zelf wel eens oude munten vond. En in Rijn-bochten zou goud (stofgoud en kleine klompjes) te vinden zijn. Een weekend later (zit nog in een douche-renovatie)?
he he...doucherenovatie! Nou, klinkt goed mijnheer de vries!
Ik heb as zaterdag een afspraak bij mijn dealer in Hoorn (klinkt fout) om de metaaldetector te bemachtigen!
We kunnen dan gelijk een akker op om 'm uit te proberen.
Maar afspreken dat ik hem neem als we daadwerkelijk iets vinden?
Nou, ik heb 'm!
De White's Prizm V!
Let the hunting begin!
En? Begint de detector zichzelf al terug te verdienen? Al heel veel gouden munten en Romeinse sieraden gevonden?
Wow geweldig. Het metaal detecteren heeft mij ook altijd geboeid. Telkens als ik iemand bij een net omgeploegd akker zag lopen, dwaalden de gedachten snel af naar oude schatten en bijzondere vondsten.
Tijdens een vakantie moesten mijn ouders een keer ongerust het eten zonder mij nuttigen. Een Franse jongen op de capmping had een detector en dat was natuurlijk reuze interessant. Naast de te verwachten haringen en wasknijpers kwam ook een grote hoeveelheid oude kogelkulzen uit de grond. Reuze boeiend allemaal!
Ik ben zeer benieuwd naar de vondsten die je doet.
Door het miezerige weer en het dagelijkse terugkerende festijn genaamd werk, niet veel langer dan een kwartiertje in de tuin rondgestruind met de detector. Wel een 'fantastische' vondst gedaan!
Een kwartje...
Uit de vorige eeuw...
Negentien-één-en-zeventig!
Wouw!
Ik hoop op een paar uurtjes zon dit weekend om op zoek te gaan naar nóg ouder spul ;-)
Ik sluit me aan bij Erwin. Elke passie is fascinerend! Dat het tijdens een regenachtig weekend niet echt wou lukken, ach... troost je met de gedachte aan een ander moment. En als je het onder de grond niet kan vinden, dan is de tijd rijp om de blik ten hemel te richten: koop een telescoop! By the way: zien we jullie nog in Xania/Rethymnon in mei?
ook ik heb een oude passie laten spreken
ben niet echt voor het dure werk gegaan als jouw maar toch, als een kind zo blij met me stuiver uit 77 hihi
zit een beetje met het zelfde probleem waar heen ,zodoende dat ik hier terecht kwam.
he veel geluk en piep piep
gr frank
Metaaldetectie is een mooie hobby.Lekker in de buitenlucht.
Een reactie posten