- Op de eerste dag bij mijn nieuwe werkgever ging mijn oude werkgever 'Olympia International Vakantiereizen' failliet. Vijf jaar lang werkte ik voor deze touroperator op Kreta. Had ik niet de stap genomen om naar Nederland terug te verhuizen, dan had ik nu in een uitermate vervelende situatie gezeten. Geen loon meer, geen uitzicht op werk (probeer daar nu nog maar wat te vinden, eind van het seizoen!) en omringd door huilende hoteliers en boze gasten. Soms zie je pas achteraf hoe juist een beslissing is geweest.
- Na een korte inwerkperiode bij Content vlieg ik vanmiddag voor twee weken naar Chania. Kan ik alle informatie die ik over me heen heb gekregen op me in laten werken. Ik moet nog erg veel leren voor ik mijn nieuwe job naar behoren kan uitoefenen. Ik sta nu nog een een beetje aan de zijlijn te kijken hoe de anderen het aanpakken en kan haast niet wachten om zelf aan de gang te gaan!
- Tussen de bedrijven door las ik twee boeken: 'Spoetnikliefde' van Murakami en 'In Koele Bloede' van Truman Capote.
Met Murakami heb ik een vreemde relatie. Zijn schrijfsels raken me, de stukken die ik lees lijken daarna wel op mijn netvlies gebrand, toch moet ik me erdoor heen zien te worstelen. Ik had het met 'Norwegian Wood' en ook met 'Spoetnikliefde'. Ik kan hier niet direct een verklaring voor vinden.
'In Koele Bloede' van Capote overtrof mijn verwachtingen. Een literaire thriller, een waargebeurd verhaal, een journalistiek werk, een deur in de geest van moordenaars, het is het allemaal. Vooral het beeld dat hij schetst van de Killers blijft je lang bij. Iemand kan van literatuur houden, prachtig schilderen en toch op een avond een gezin uitmoorden. Het zijn déze dingen die elk weldenkend mens niet kan begrijpen, en om de één of andere reden graag wil begrijpen.
- Ik hoop over twee weken met een flinke koffer vol boeken weer naar Nederland te kunnen terugkomen om de boekenkast hier dicht te spekken. Tot snel!
2 opmerkingen:
Hej Bibliofilos!
Ik heb net je blog ontdekt. Altijd leuk om te zien welke boeken anderen lezen!
Ik heb ook een dubbel gevoel bij Murakami. Het is me soms een beetje te vergezocht. Spoetnikliefde vond ik wel één van zijn meest toegankelijke boeken, en bij momenten echt prachtig (het verhaal vanuit het reuzenrad bijvoorbeeld!)
Groetjes,
An
Norwegian wood (prachtsong van the Beatles) van Murakami nog niet gelezen?
Morgen zijn in Vlaanderen de twee eerste delen van zijn gloednieuwe trilogie te koop - wordt reeds één van de boeken van 2010 en Stieg Larsson revisited genoemd.
Een reactie posten