Velen zijn U voorgegaan en hebben hun manuscript ooit naar een uitgeverij gezonden om maanden later een standaard afwijzing terug te ontvangen. Het is uitermate moeilijk om een bekende uitgeverij binnen te komen.Een uitgeverij wil in de eerste plaats bestsellers publiceren. En debutanten brengen meestal minder geld binnen. Er moet meer worden uitgegeven aan promotiekosten en zelfs dan is het nog maar afwachten of het boek verkopen zal. Bekende gezichten zetten beter af op de boekenmarkt. Om voor mij onbegrijpelijke redenen wil het publiek met liefde lezen over de belevenissen van de hond van Jan Lenferink in Amsterdam. Ook is men geïnteresseerd in het smeuïge, emotionele verhaal van Janneke Schoonhoven, de moeder van Sara en Ammar. Zij heeft onlangs (timing) een boek geschreven over de ontvoering van haar kinderen naar Syrië.
Is dit nu literatuur?
Ben je geen bekende Nederlander, en ken je ook geen bekende Nederlander die je ergens naar binnen kan loodsen, dan moet je naast je manuscript ook jezelf kunnen verkopen. Een charmant hoofd, een sexy glimlach of een vlotte babbel willen nog wel eens helpen. Maar ja, laat dat maar eens uit je manuscript spreken.
Netwerken, contacten gebruiken, opvallen.
Dát moet je wil je een bekende uitgeverij binnenstappen.
Kluun stuurde zijn manuscript van 'Komt een vrouw bij de dokter’ naar een aantal uitgeverijen en ontving enkel standaard afwijzingen terug. Wat zou er in de begeleidende brief hebben gestaan; Mijn vrouw ging dood aan kanker en ik ging vreemd?
Op een gegeven moment vond Kluun dat de maat vol was en vroeg hij rond of er iemand bevriend was met een redacteur. Hij vond twee kennissen die wel een goed woordje wilden doen. Via hun lukte het hem om zijn manuscript persoonlijk te overhandigen en binnen twee dagen boden twee uitgeverijen hem een contract aan.
Zo gaat dat dus.
Het beeld van de wereldvreemde, contactgestoorde schrijver verbrokkelt binnen de grote uitgeverij.
Desondanks worden ingestuurde manuscripten wel degelijk ingekeken. Stuk voor stuk. Het zal je toch maar gebeuren als uitgeverij dat je de nieuwe Grunberg of Brusselmans voorbij laat gaan.
Nee heb je, ja kun je krijgen, dus probeer het en stuur je manuscript in!
Enkele tips:- Besteed uiterste zorg aan de begeleidende brief. Zorg dat deze opvalt, maar houd het formeel. Vermijd zinnen als: 'Ik heb nog nooit eerder iets ingestuurd', 'Ik zou het wel leuk vinden als U iets van mij wilt publiceren', 'Ik heb dit verhaal van mij afgeschreven en dacht, kom ik stuur het naar U toe' en 'Ik weet, het is nog niet zo goed, daarom heb ik uw advies hard nodig'.
- Heeft U een belangrijke literaire wedstrijd gewonnen? Schrijft U een column? Al eerder een goed verkopend boek ergens anders (of in eigen beheer) gepubliceerd? Zet dit in uw begeleidende brief! Dit zijn feiten waar een uitgever iets mee kan!
- Geef ook veel aandacht aan uw synopsis. Dit leest de redacteur als tweede door.
- Denk aan vormgeving!
- Zorg ervoor dat uw manuscript naar uw gevoel 'af' is. Nog beter is het om uw manuscript eerst naar een
manuscriptenbeoordelingsbureau te sturen. Dit kost wat, maar dan krijgt U wel waardevolle tips, wordt uw manuscript bijgeschaafd en kunnen ze U zelfs doorverwijzen naar een passende uitgeverij. Ik ben overigens benieuwd naar ervaringen met een script bureau!
Lukt het niet, geen wanhoop! Wellicht kunt U een literair agent benaderen (bijv.
Sebes) of uw boek in eigen beheer uitgeven.
Het beeld dat ik van de ideale schrijver heb blijft staan. En dat is geen fotomodel, maar een persoon gerijpt door levenservaring, wereldvreemd en een klein beetje gestoord, zoals elk genie hoort te zijn.
Bovendien schrijft de ware schrijver omdat hij moet. Omdat zijn geestelijke gezondheid in het nauw zou komen als dit hem (of haar) ontnomen zou worden.
Deze schrijver blijft ten alle tijden schrijven. Ook na afwijzingen van uitgeverijen.
Een enkeling lukt het om door de mazen van het net te komen en zijn boek uit te brengen.
En ik?
Ik blijf zoeken naar de boeken van deze schrijvers!
