Dit was ooit een blog over boeken.
Die vierkante dingen.
Maar toen was er de baan. En de baan slokt me op. Voor vriendje probeer ik me goed te houden en kook ik zelfs nog wel eens. Maar als vriendje bij een vriendje blijft hangen blijft mijn avondmaaltijd beperkt tot een snee brood met ham en een hete peper (ja ik heb vreemde eetgewoonten). Wanneer ik geen energie heb om een blik mais op te warmen en zelfs het nieuws op tv onverteerbaar is, dan blijkt dus dat lezen niet meer lukt. Mij niet meer lukt.
Ik zie ze nog wel hoor. Die makers van die vierkante dingen.
Als je je eens wilt vergapen aan bekende schrijvers bezoek dan cafè Schiller op het Rembrandtplein. Daar zit bekend schrijvend Nederland zich lam te zuipen.
Het cafè bevindt zich om de hoek van mijn werk en soms sleep ik me erheen om mijn mineralentekort met een glas wijn aan te vullen.
En dan gaap ik in de gezichten van bijvoorbeeld de immer vriendelijke Martin Bril (daar volgt ooit nog wel eens een spannend eerlijk verhaal over stammend uit mijn Prometheus-tijd), AFTH van der Heijden en nog veel meer anderen.
Ik zat er vanmiddag nog even en er was zowaar een boekpresentatie. Ik herkende bekende schrijver na bekende schrijver.
Maar door de vermoeidheid bleven hun namen ver in mijn geheugen begraven.
'Kijk daar heb je...eeee...hoe heet hij nu ook alweer, he verdorie, er staat een interview met hem in de laatste uitgave van het tijdschrift Boek.'
en 'Hey...daar staat die schrijver van die goede columns. Met dat lange haar. He, je kent hem wel, Pfeiffer ofzoiets. Ilya? Ischa? Wacht, ik weet het wel!'.
Het is slecht met mij gesteld. Boeken zijn vierkante dingen geworden en schrijvers ken ik niet meer van naam.
Ik ben toe aan vakantie.
9 opmerkingen:
Als je maar wel blijft schrijven...
(alvast prettige jaarwisseling)
Meiske, als ik zo vrij mag zijn, die vierkante dingen waren Boeken, en daar ging je ooit voor!
Volg je hart...., keer terug...
Wat me duidelijk lijkt: je lezen sublimeerde je leven. De vraag is natuurlijk: ben je gelukkiger met je neus in een boek of in het leven? Wat is er mis met flierefluiten in Griekenland tot je pensioengerechtigd bent?
Er is niets mis met flierefluiten in Griekenland tot het pensioen. Ik zou door het leven heen willen flierefluiten en had ook gedacht daar oud te worden.
Maar ik werd verliefd op een man die in Nederland woont en niet zo één-twee-drie hier weg wil en ben daarvoor teruggekomen naar Nederland. En die kerl wat dat waard. Maar ik mis mijn vrije leventje een boel.
Ik hoop over enkele maanden terug te kunnen gaan naar 4 dagen werken en die éne extra vrije dag helemaal in flierefluiten en boeken te gaan steken.
Ach ja: misschien is het nu ff de stress van de nieuwe baan en het nieuwe leven: je moet er gewoon even in komen! En zolang je liefde ook van deze versie van jezelf houd zal het allemaal wel meevallen :)
Deb, ik moet echt vreselijk om je lachen! Sorry :-).
Tot morgen meis, x Mar
Wat is er vierkant aan boeken?
Mijn boek bijvoorbeeld (Oessem u weet wel) is het niet.
Overigens, elkeen moet lanterfanteren op zijn tijd.
Daarna gaat het wel weer, even.
Iemand denkt:
Elke somberheid waait over, en zoniet dan moet je naar de dokter.
Overigens hoop ik wel dat u ook gestopt bent met roken.
Willem Jansen
He Debora...Even onder ons...
Plaats deze maar niet op de blog erbij! Maar boekengek mist je erg...zowel je blogs als de correspondentie.
Dit even onder ons. ;-))
Lieve groet van Paula en ook nog een goed 2008!
Liep toevallig tegen deze blog op. Erg leuk! Ga zo door en lees "Nederlandse letterkunde voor Dummies". Daar staan leuke dingen in over die rechthoekige dingen. En is zelf ook een rechthoekig ding. Met plaatjes ook nog.
Een reactie posten