Van lezen komt weinig. Ik kan me zeer slecht concentreren. Zeker geen roman, dus probeer ik het nu maar met korte verhalen. Soms kunnen korte verhalen een verademing zijn. Een fragment van een leven, een schittering, een emotie. Lang genoeg om in te slaan, te kort om een krater te veroorzaken.
Prima vanuit dit oogpunt.
Zo vlak voor mijn vertrek zie ik nog veel oude – en nieuwe – vrienden. En langzaamaan voel ik me ontwaken uit een lange winter. Het leven roept weer.
Maar voordat ik mijn leventje weer in een koffer stouw moet ik van veel mensen afscheid nemen. Lieve mensen.
Mensen die het beste in mij naar boven halen.
Soms denk ik dat dit de weg naar geluk is: mensen om je heen die je stimuleren je beste zelf te zijn.
Niet te worden, maar te zijn.
Ik hou van mensen en deze liefde heeft alles te maken met mijn liefde voor literatuur, kunst, muziek, architectuur en archeologie.
In elk van deze overblijfselen zit de geest van een mens. Het mooiste, het puurste van een mens, tastbaar achtergelaten. Deze schitteringen van de mens stemmen me hoopvol.
De hoop dat er, achter een gordijn van rotzooi, nog veel moois bestaat in deze wereld en dat ik nog heel wat onderzoekende stapjes voor de boeg heb.
Gelukkig maar.
5 opmerkingen:
Mooi gezegd. Daar kan ik me helemaal in vinden.
U bent optimistischer gestemd dan ik. Uw braafheid is geen braafheid, maar ethische daadkracht wat zeg ik: een integerheid die ruimte verschaft, de paden naar De Liefde baant. Waar u ook komt, uw licht zal anderen doen zien en verwarmen. Weet niet of u een vriend heeft. Zoniet, dan snap ik daar niks van, behalve dan dat dit maar goed is voor de rest: want dan blijft er veel liefde over.
Maak het wel daar (wij kennen elkaar niet, alleen blijken we allebei de weblog van Bert Natter te hebben gevolgd). En als er te weinig Nederlandse boeken over de azuren zee worden verscheept zijn kunt u er eventueel een paar downloaden via http://www.ingmarheytze.nl/downloads.htm
Alle goeds, Ingmar Heytze
U tovert allen een glimlach op mijn gezicht!
Wanneer ga je ons verlaten lieve Deb? De tijd gaat zó snel...
Een reactie posten