Middagje met de detector op een weiland

Ik mocht een dagje op stap met de heren van een soort geheim metaaldetector broederschap, die geen nieuwe leden meeneemt omdat ze als de dood zijn dat de lokatie van hun akkers uitlekt. Ik heb geheimhouding moeten zweren.
Voor degenen die niet weten hoe het voelt om met een metaaldetector op zo'n stek te lopen kort een inwijding:
De detector geeft aan dat er iets onder de schotel ligt. Je graaft de grasklomp eruit en breekt deze in stukken. Eén voor één haal je een klomp langs de schotel, tot je het geminimaliseerd hebt tot een handvol grond met daarin de vondst. Vervolgens even schoonmaken en voilà! Weer een middeleeuwse munt!
Bij werkelijk iedere bliep kwam er een goddelijk cadeautje naar boven! En ik stond dan ook als een klein kind te juichen!

Wel is het een feit dat deze hobby niet erg damesachtig is. Bij thuiskomst had ik dikke kleikorsten onder mijn nagels en modder in mijn oren. Always a lady!

Geritsel in de crackers

Vannacht werd ik wakker met een nachtelijke vreetkick. Ken je dat? Liefst wil je chocola maar aangezien je chocola alleen in huis hebt wanneer je er geen trek in hebt, moest ik het maar doen met crackers.
Slaapdronken mompelde ik in bed: 'Ik heb honger' en strompelde naar de keuken.

Ik hoor mijn vriend achter me fluisteren: 'Eet maar niet van de crackers op de koelkast...die lijken door muizen aangevreten.' Een geheel normale mededeling uiteraard. Volkomen normaal dat je crackers die door muizen aangevreten lijken op de koelkast laat staan en niet in de vuilnisemmer laat verdwijnen.

Afijn.

Met één oog nog dicht van de slaap besluit ik de crackers dan maar zelf weg te gooien en de koelkast te plunderen. Ik neem de doos in handen en hoor geritsel onder mijn hand.
De doos begint te bewegen!

Met een gil laat ik de doos vallen en sta er verstijfd naar te staren. En ja hoor, een moment later schiet er een dikke verzadigde muis uit die in paniek niet meer weet waar hij heen moet en bijna óver mijn blote voeten heen naar de huiskamer schiet.
Vriendlief pakte zijn broekriem, sloeg deze dramatisch éénmaal op de grond en liep als een leeuwentemmer de huiskamer in. Ik ken zelf geen voorbeelden van muizen die met een zweep gedood zijn, maar dit zou de eerste worden!
Helaas bleek de muis onvindbaar. Volgens mijn vader is het goed mogelijk dat hij een leuk holletje heeft gevonden in de kussens van de slaapbank (bedankt pa!).

Ik heb de slaapkamerdeur van binnen uit gebarricadeerd en gedroomd van muizen die uit dozen vol crackers langs mijn armen en haren hun vluchtroute uitstippelden.

Vandaag ga ik werkelijk alle gaten dichten, overal gif zetten en morgen koop ik de meest afschuwelijke dieronvriendelijke val.
Ik vond het sneu voor de muizen, maar die tijd is voorbij!

Werkelijk, ik mis zowaar de Griekse kakkerlakken.