Klassieke letteren

Onlangs kocht ik op de boekenmarkt op het Spui het boekje 'De gouden ezel' van Apuleius.

Het boek heb ik nu bijna uit en het heeft bij mij een oude liefde aangewakkerd: De liefde voor antieke literatuur.

De gouden ezel (ook bekend als 'Metamorphosen') is de oudste volledige Latijnse roman die we bezitten. Hij dateert uit de tweede helft van de tweede eeuw na Christus. De held van het verhaal, een zekere Lucius, wordt op doorreis door Thessalie omgetoverd in een Ezel, maar is in staat als hij zijn menselijke gedaante aan het einde weer hervindt alles wat hij als ezel heeft meegemaakt nauwkeurig te vertellen.

Het boek staat vol met magische, mythologische, schockerende, humoristische, walgelijke en soms uitzonderlijk erotische verhalen. Het bekende sprookje van Amor en Psyche is een van deze verhalen.

Ik kan het nooit laten om tijdens lezing van een klassiek boek te vergelijken met het heden en keer op keer verast het me dat de mensen toen gelijk waren aan de mensen nu. Waarom verbaas ik me daar altijd over? Waarom zijn wij zo vaak in de waan dat we geëvolueerd zijn en ver weg staan van de mens die 2000 jaar geleden, terwijl we in werkelijkheid identiek zijn? Waarom heb ik de antieke literatuur nodig om me dit duidelijk maken en waarom heb ik de behoefte om deze bevestiging keer op keer te krijgen?

Een andere reden voor mijn liefde voor Antieke literatuur heeft dezelfde grondslag als de passie voor Archeologie: Dat hetgene wat de tand des tijds overleeft een meerwaarde heeft.Een geschrift dat het tussen de ontelbare geschriften voor elkaar krijgt om keer op keer herschreven en herdrukt te worden, niet te verdwijnen, moet wel een schoonheid, een waarde of een tijdloosheid bezitten.

Gisteren was er de niet-commerciële boekenbeurs van de Vincentius stichting in de Eusebius kerk in Arnhem. Ieder jaar kom ik hier vandaan met boekenpareltjes en dit maal heeft mijn hernieuwde interesse in de klassiekers duidelijk mijn keuze bepaald. Ik kwam thuis met een geloofschrift van Alexander Comrie uit 1754 (gewoon omdat ik het niet kon laten, zo oud en zo puntgaaf!), twee delen uit de 1001 nacht (1882!), Voltaire, de lof der zotheid van Erasmus (1939), Onsterfelijkheden (een boek met prachtige brieven uit de klassieke wereld) en een boek genaamd 'de tien geboden, de mens en zijn recht'. Dit laatste herbergt een verzameling feitelijke incidenten van gepleegd onrecht, folteringen en terechtstellingen vanwege bijvoorbeeld echtbreuk of hekserij.

Ook stond ik even met de 3-delige 'Amusante bijbel' in handen. Mijn intuitie vertelde mij om het boek te kopen, het kostte slechts een tientje, maar om onverklaarbare redenen liet ik liggen.

Thuisgekomen google-de ik mijn nieuwe aanwinsten en zocht ik ook even naar de 'amusante bijbel'. Tot mijn schrik bleek dit exemplaar zeer zeldzaam en vrij waardevol te zijn.

Mijn lieve vader bood aan om terug te sjeesen naar Arnhem, en nam dit vrij letterlijk. We werden namelijk onderweg geflitst door een camera.

Het boek heb ik nu gelukkig wel in mijn bezit. De man achter de boekenstand verkocht het mij, verbaasd stamelend 'was jij hier acht uur geleden ook al niet?'.

Eens mens doet rare dingen uit boekenhebzucht.

Ik ben enkel blij dat ik er weer door overvallen werd. Het gevoel is lang weggeweest. Ik liep de laatste maanden verdwaasd rond op de boekenmarkt op het Spui en had het alleen maar koud, voelde geen vonkje warmte.

Maar gisteren spetterde het!

Graag ontvang ik tips over vergelijkbaar leesvoer als 'de gouden ezel'!