Fantastica

'Fantastica' was een feest van herkenning.
Vorige week las ik Merel Rozes debuut. Tot en met hoofdstuk veertien vond ik het heel aardig. Daarna werd het gewoonweg geweldig en kon ik het niet meer wegleggen.

Het deed me terugdenken aan mijn verhouding met een Noorse Koerd (of was het een Koerdische Noor?) een aantal jaren terug. Ik ontmoette hem op Kreta en het was, voor mij, liefde op het eerste gezicht. We hadden alles gemeen, dit was voorbestemd.
Hij was nauwelijks terug in Noorwegen of ik had al een ticket geboekt voor een verblijf van een maand naar Tromsǿ, waar hij woonde. Dat ik hem overdag niet mocht bellen vond ik niet raar, want dan zou ik hem tijdens zijn lessen storen.
Dat hij de telefoon nooit direct opnam, maar altijd later terug belde, daar ging ik aan voorbij.
Toen hij me een week voor mijn vertrek naar Tromsǿ vertelde dat hij overgeplaatst zou worden naar Bergen en dat ik hem daar moest opzoeken (en dat kon helaas niet langer dan een week in verband met zijn stage), geloofde ik hem.
En dat ik ook niet bij hem thuis kon logeren omdat zijn huisbaas geen bezoek tolereerde en we daarom in een geweldig hotelletje zouden verblijven, zelfs dat wist hij me haarfijn te verklaren.

In Bergen vertelde hij me – no shit – dat hij moeilijk bereikbaar was omdat hij als tolk werkte. Hij vertaalde de onverstaanbare uitingen van gearresteerde terroristen. Was een groot geheim.
Huh?
Maar…hij was het nog steeds helemaal. Wie weet was het wel waar?

Dat dit verhaal geen gelukkig einde had kan men misschien al wel raden.
Van de ene op de andere dag was hij van de aardbol afgevallen en kwam het besef dat hij waarschijnlijk heel knus met vrouw en kind in Tromsǿ woonde. Misschien zelfs wel anders heette.

Fantastica bracht deze herinnering bij me terug. Het wantrouwen dat ik voelde, de blinde verliefdheid waardoor ik naar excuses zocht, het gevoel zo dom als het achterwerk van een varken te zijn. Merel Roze schrijft beeldend en meeslepend. De liefdesverhouding in haar boek ontwikkelt en ontknoopt zich anders dan de mijne. Dat was nu juist zo spannend, ze houdt je heel lang in limbo en je twijfelt met de hoofdpersoon mee.

'Fantastica' gaat over het leven van een weblogger die een vol en interessant leven leidt. Middels haar weblog ontmoet ze verschillende personen. Eén daarvan is Jake en met hem ontstaat iets moois.
Denkt ze.
Laat U niet misleiden door berichten uit de media dat dit boek chicklit is. Dat is het niet, Merel Roze schrijft op een hoger niveau.

Dat dit boek in het bijzonder interessant is voor vrouwen wil ik wel beamen.
En dan vooral voor dames zoals ik, die wel eens blind verliefd zijn geweest op een man die een vreemde kruising tussen de ware en de antichrist bleek te zijn. Wie is hij nu echt? Is er een ander? Hoe ga je hier mee om? Is hij nu de ideale man of niet?

Lees, herken en geniet van ‘Fantastica’!